Σύμφωνα με τις μελέτες Ελβετών, Αμερικανών και Ιάπωνων επιστημόνων, που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της εταιρίας Αλτσχάιμερ στο Βανκούβερ του Καναδά, η προσεκτική παρατήρηση του βηματισμού μπορεί να προδώσει την προϊούσα έκπτωση των νοητικών λειτουργιών λόγω νευροεκφυλιστικής πάθησης.
Η έρευνα των ελβετών επιστημόνων, με επικεφαλής τη δρα Στεφανί Μπρίντεμποου του κέντρου Κινητικότητας της Βασιλείας, συνέκρινε το βάδισμα περίπου 1.200 ηλικιωμένων ασθενών που είχαν προβλήματα μνήμης, με το περπάτημα υγιών ατόμων. Όπως διαπιστώθηκε, μία επιβράδυνση και μία αλλαγή στο βηματισμό συνδέεται με την πρόοδο είτε μιας ήπιας άνοιας, είτε κανονικής νόσου Αλτσχάιμερ. Όσοι έχουν Αλτσχάιμερ, περπατάνε πιο αργά σε σχέση με όσους έχουν ήπια άνοια, ενώ οι τελευταίοι βαδίζουν πιο αργά σε σχέση με τους νοητικά υγιείς.
Στη δεύτερη μελέτη, ερευνητές που ασχολούνται με τη γήρανση στην αμερικανική κλινική Mayo, με επικεφαλής τον δρ Ροντόλφο Σαβίκα, μελέτησαν τον τρόπο βαδίσματος περίπου 1.300 ηλικιωμένων ασθενών για μία περίοδο 15 μηνών, σε συνδυασμό με τη διενέργεια νοητικών τεστ. Και αυτή η έρευνα έδειξε ότι όσοι έχουν αρχίσει να εμφανίζουν απώλεια μνήμης και άλλες νοητικές δυσλειτουργίες, βαδίζουν πιο αργά και με πιο κοντό διασκελισμό.
Τέλος, μία ιαπωνική ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Τοχόκου, με επικεφαλής τον Κενίτσι Μεγκούρο, μελέτησε 575 άτομα άνω των 75 ετών, πραγματοποιώντας μια σειρά από νευρολογικά, ψυχολογικά και σωματικά τεστ. Και σε αυτή την περίπτωση, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι η ταχύτητα και η σταθερότητα του βηματισμού μειώνονται σημαντικά, καθώς αυξάνονται τα συμπτώματα της εγκεφαλικής άνοιας.
Και οι τρείς έρευνες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το περπάτημα δεν πρέπει να θεωρείται κάτι ανεξάρτητο από τον εγκέφαλο, αλλά η υγεία του τελευταίου επηρεάζει καθοριστικά το πρώτο. Τα ευρήματα τους θεωρούνται πάντως ότι βρίσκονται σε προκαταρκτικό στάδιο, επειδή δεν έχουν ακόμα δημοσιευτεί σε κάποιο επιστημονικό περιοδικό.
Πηγή: protothema.gr
